کد مطلب:182684 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:205
انفاق یا خودسازی
از رهنمون های قرآن و نیز اندیشه و رفتار عترت این ارزش شفاف می گردد، كه در نگر دینی همان گونه كه به كمیت انفاق توجه شده است، به كیفیت آن بیش از كمیت توجه داده شده، كه هر دو در سازندگی و اعتلای روح انسان سهم بسزایی دارند. برای شكل گیری این هدف دستور سازنده قرآن و عترت این است كه انسان باید برای تأمین نیازهای عمومی و سازندگی و آبادگری، بخشی از امكانات و دارایی های خویش را در راه خدا انفاق نماید.
انفاق یعنی گذشت از مال كه برای بسیاری عزیزتر از جان است! و نقش محوری در رهایی انسان از وابستگی ها دارد. زیرا كه وابستگی ها همانند زنجیر انسان را به قید می كشند و از حركت و پویایی بازمی دارند. برای رهایی از زنجیرهای اسارت چیره شدن بر خواهش های نفسانی، انفاق نقش مهم را ایفا می نماید.
بارور شدن انفاق و ایفای نقش آن در سازندگی انسان و نیز نقش اقتصادی آن در جامعه موضوعی است كه باید از آموزه های قرآن و عترت بهره برد. بدون بهره وری از آموزه های وحی این مهم برآورده نمی شود. در همین رابطه چند محور را با توجه به رهنمون های قرآن و عترت، مورد توجه قرار می دهیم.
انفاق یعنی گذشت از مال كه برای بسیاری عزیزتر از جان است! و نقش محوری در رهایی انسان از وابستگی ها دارد. زیرا كه وابستگی ها همانند زنجیر انسان را به قید می كشند و از حركت و پویایی بازمی دارند. برای رهایی از زنجیرهای اسارت چیره شدن بر خواهش های نفسانی، انفاق نقش مهم را ایفا می نماید.
بارور شدن انفاق و ایفای نقش آن در سازندگی انسان و نیز نقش اقتصادی آن در جامعه موضوعی است كه باید از آموزه های قرآن و عترت بهره برد. بدون بهره وری از آموزه های وحی این مهم برآورده نمی شود. در همین رابطه چند محور را با توجه به رهنمون های قرآن و عترت، مورد توجه قرار می دهیم.